دانـلـود مـداحـی و  تـــواشـــیــح

دانـلـود مـداحـی و تـــواشـــیــح

وبلاگی برای دانلود مداحی ، تواشیح ، صدای زنگ مذهبی ، کدهای پیشواز مذهبی ، تلاوتهای مجلسی قرآن، اذان ، دعا و مناجات و ...
دانـلـود مـداحـی و  تـــواشـــیــح

دانـلـود مـداحـی و تـــواشـــیــح

وبلاگی برای دانلود مداحی ، تواشیح ، صدای زنگ مذهبی ، کدهای پیشواز مذهبی ، تلاوتهای مجلسی قرآن، اذان ، دعا و مناجات و ...

تواضع انسان دانا



إِذا تَفَقَّهَ الرَّفیعُ تَواضَعَ


انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانایى رسد، متواضع مى شود.


 (غررالحکم، ص285)


قرآن ؛ کتاب جامع و کامل



اَلا اِنَّ فیهِ عِلمَ مایَأتى و َالحَدیثَ عَنِ المَاضى و َدَواءَ دائِکُم و نَظمِ ما بَینَکُم


امام علی (ع): آگاه باشید که دانش آینده، اخبار گذشته و درمان دردهایتان و نظم میان شما در قرآن است.


(نهج البلاغه، ص 223)

دانش ؛ نابود کننده جهل



اَلعِلمُ قاتِلُ الجَهلِ


امام علی (ع): دانش ، نابود کننده نادانى است.


(غررالحکم و دررالکلم ، ص56)


مؤمن و دانش



لایَزالُ المُؤمِنُ یُورِثُ أَهلَ بَیتِهِ العِلمَ وَ الدَبَ الصّالِحَ حَتّى یُدخِلَهُمُ الجَنَّةَ جَمیعا


امام صادق (ع): مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و ادب شایسته بهره مند مى سازد تا همه آنان را وارد بهشت کند.


(مستدرک الوسایل، ج12، ص201)


حقیقت ایمان


اِنَّ مِن حَقیقَةِ الایمانِ اَن تُؤثِرَ الحَقَّ وَ اِن ضَرَّکَ عَلَى الباطِلِ وَ اِن نَفَعَکَ وَ اَن لا یَجوزَ مَنطِقُکَ عِلمَکَ


امام صادق (ع): از حقیقت ایمان این است که حق را بر باطل مقدم دارى، هر چند حق به ضرر تو و باطل به نفع تو باشد و نیز از حقیقت ایمان آن است که گفتار تو از دانشت بیشتر نباشد.


(بحارالانوار، ج 2، ص114)

لزوم پرهیز از مستی ها



یَنبَغى لِلعاقِلِ اَن یَحتَرِسَ مِن سُکرِ المالِ وَ سُکرِ القُدرَةِ ، وَ سُکرِ العِلمِ ، وَ سُکرِ المَدحِ وَ سُکرِ الشَّبابِ ، فَاِنَّ لِکُلِّ ذالِکَ ریاحا خَبیثَةً تَسلُبُ العَقلَ وَ تَستَخِفُّ الوَقارَ


امام علی (ع): سزاوار است که عاقل ، از مستى ثروت، قدرت ، دانش ، ستایش و مستى جوانى بپرهیزد، چرا که هر یک را بادهاى پلیدى است که عقل را نابود مى‏کند و وقار و هیبت را کم مى‏نماید.


(غرر الحکم، ص 797)

فواید دانش



پاِنَّ العِلمَ حَیاةُ القُلوبِ وَ نورُ البصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ البدانِ مِنَ الضَّعفِ


امام علی (ع): به راستى که دانش، مایه حیات دل‏ها، روشن کننده دیدگان کور و نیروبخش بدن‏هاى ناتوان است.


(تحف العقول، ص 28)

کسب و آموزش علم بخاطر خدا



مَن تَعَلَّمَ العِلمَ و َعَمِلَ بِهِ و َعَلَّمَ لِلّهِ دُعِىَ فى مَلَکُوتِ السَّماواتِ عَظیما فَقیلَ: تَعَلَّمَ لِلّهِ و َعَمِلَ لِلّهِ و َعَلَّمَ لِلّهِ


امام صادق (ع): هر کس براى خدا دانش بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمانها به بزرگى یاد شود و گویند: براى خدا آموخت و براى خدا عمل کرد و براى خدا آموزش داد.


الذریعه الی حافظ الشریعه(شرح اصول کافی) ج1،ص56


بهترین علم



خَیرُ العِلمِ مانَفَعَ


امام علی (ع): بهترین علم آن است که مفید باشد.


(غررالحکم و دررالکلم،ص 354)

زکات دانش


زَکاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ


امام علی (ع): زکات دانش، آموزش به کسانى که شایسته آنند و کوشش در عمل به آن است.


(غرر الحکم و درر الکلم،ص391)

فضای ظرف دانش



کُلُّ وِعاءٍ یَضیقُ بِما جُعِلَ فیهِ إِلاّ وِعاءُ العِلمِ فَإِنَّهُ یَتَّسِعُ بِهِ


امام علی (ع) : فضاى هر ظرفى در اثر محتواى خود تنگ‏تر مى‏ شود مگر ظرف دانش که با تحصیل علوم، فضاى آن بازتر مى ‏گردد.


(نهج البلاغه ، ص505)


وجوب طلب دانش



طَلَبُ العِلمِ فَریضَةٌ عَلى کُلِّ مُسلِمٍ أَلا إِنَّ اللّه‏َ یُحِبُّ بُغاةَ العِلمِ


پیامبر اکرم (ص) فرمود: طلب دانش بر هر مسلمانى واجب است. خداوند جویندگان دانش را دوست دارد.


(مصباح الشریعه،ص13)


خیر و شر دنیا و آخرت


خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ .


پیامبر اکرم (ص) فرمود: خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى .


(بحارالانوار، ج79، ص170)

مناجات در دل شب


إنَّ العَبدَ إذا تَخَلّی بِسَیِّدِهِ فی جَوفِ اللَیلِ المُظلِمِ وَ ناجاهُ أثبَتَ اللهُ النُّورَ فی قَلبِهِ.



پیامبر اکرم (ص) فرمود: هنگامی که بنده ای در نیمه شب تاریک خلوت کرده و با خداوند مناجات می کند ، خدا قلب او را نورانی خواهد ساخت.



(میزان الحکمة ، ج 5 ، ص 419)


شرافت انسان به چیست؟


یا مُحَمَّد ! عِش ما شِئتَ فَإنّکَ مَیِّتٌ، وَ أحبِب ما شِئتَ فَإنَّکَ مُفارِقَةٌ وَ أعمِل ماشِئتَ فَإنَّکَ مُلاقِیهِ وَ اعلَم إنَّ شَرَفَ المُؤمِنِ صَلَوتُهُ بِاللَیلِ وَ عِزَّةِ کَفَّهُ عَن إعراضِِ النّاسِ.

امام صادق (ع) می فرماید: جبرئیل نزد پیامبر (ص) آمد ، آن حضرت فرمود: ای جبرئیل، مرا موعظه کن. جبرئیل عرض کرد: «ای محمد ! هر گونه که می خواهی زندگی کن ولی بدان که می میری ، هر گونه که می خواهی دوست بدار ولی بدان که پایان آن جدایی است ، و هر گونه که می خواهی عمل کن ولی بدان که برای کردارهایت جزایی است ، و به خاطر بسپار که شرف هر کس به سحر خیزی و بی نیازی او از مردم است.


(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 269)