دانـلـود مـداحـی و  تـــواشـــیــح

دانـلـود مـداحـی و تـــواشـــیــح

وبلاگی برای دانلود مداحی ، تواشیح ، صدای زنگ مذهبی ، کدهای پیشواز مذهبی ، تلاوتهای مجلسی قرآن، اذان ، دعا و مناجات و ...
دانـلـود مـداحـی و  تـــواشـــیــح

دانـلـود مـداحـی و تـــواشـــیــح

وبلاگی برای دانلود مداحی ، تواشیح ، صدای زنگ مذهبی ، کدهای پیشواز مذهبی ، تلاوتهای مجلسی قرآن، اذان ، دعا و مناجات و ...

توشه آخرت


تَزَوَّدُوا فَإنَّ السَّفَرَ بَعیدٌ .


امام علی (ع): توشۀ راه آماده سازید ؛ زیرا سفر طولانی است .


(بحار الأنوار ، ج 77 ، ص 146)


ارزش هدایت مردم


قالَ عَلِیٌّ (ع) : لَمّا بَعَثَنی رَسُولُ اللهِ (ع) اِلَی الیَمَنِ قالَ : یا عَلِی ! لا تُقاتِلَنَّ اَحداً حَتّی تَدعُوهُ اِلَی الاِسلامِ وَ اَیمُ اللهِ لَأن یَهدِیَ اللهُ عَلی یَدَیکَ رَجُلاً خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ وَ لَکَ وِلاؤُهُ یا عَلِیُّ .


امام علی (ع) فرمود : هنگامی که رسول خدا (ص) مرا برای جنگ با مردم یمن فرستاد فرمود : در برابر هیجچ کس دست به اسلحه مبر مگر آنکه قبل از آن ، او را به اسلام فرا خوانده باشی. قسم به خداوند ارزش هدایت شدن یک نفر برای تو از آنچه خورشید بر آن می تابد و تو نیز صاحب اختیار آن هستی بالاتر است .


(بحار الأنوار ، ج 97 ، ص 34)


خدمتگذاری در سفر


قال رسول الله: سَیِّدُ القَومِ فی السَّفَرِ خادِمُهُم ، فَمَن سَبَقَهُم بِخِدمَةٍ لَم یَسبِقُوهُ بِعَمَلٍ اِلّا الشَّهادَةَ .


آقای جمعی که سفر می روند کسی است که خدمتگذار آنان است ، پس هر کس از آنان پیشتاز در خدمت به بقیه باشد ، آن جمع در هیچ عملی جز شهادت در راه خداوند بر او پیشی نخواهند گرفت .


(کنز العمال ، ج 6 ، ص 710)


مذمت ممتاز دانستن خود از دیگران


رُوِیَ عَنِ النَّبیِّ (ص) اَنَّهُ اَمَرَ اَصحابَهُ بِذَبحِ شاةٍ فی سَفَرٍ فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ:عَلَیَّ ذَبحُها ، وَ قالَ الآخَرُ: عَلَیَّ سَلخُها وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ قَطعُها ، وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ طَبخُها ، فَقالَ رَسُولُ اللهِ (ص): عَلَیَّ اَن اَلقَطَ لَکُمُ الحَطَبَ ، فَقالُوا یا رَسُولَ اللهِ ! لا تَتعَبَنِّ بِآبائِنا وَ اُمَّهاتِنا اَنتَ ، نَحنُ نَکفیکَ ، قالَ: عَرَفتُ اَنَّکُم تَکفُونَنی ، وَ لکِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یَکرَهُ مِن عَبدِهِ اِذا کانَ مَعَ اَصحابِهِ اَن یَنفَرِدَ مِن بَینِهِم ، فَقامَ (ص) یَلقَطُ الحَطَبَ لَهُم .


در سفری پیامبر اکرم (ص) برای تهیه غذا دستور دادند گوسفندی را ذبح کنند ، یکی از اصحاب عرض کرد: سر بریدن گوسفند بر عهدۀ من ، شخص دیگری گفت:پوست کندن آن با من ، شخص دیگر پذیرفت تا گوشتِ آن را بپزد ، پیامبر اکرم (ص) فرمود:جمع آوری هیزم نیز بر عهدۀ من ، عرض کردند: ای رسول خدا ! پدران و مادران ما فدای شما ، خودتان را به زحمت نیندازید و کارها را به ما واگذارید ما (با کمال افتخار) انجام می دهیم ، حضرت فرمودند: من می دانم شما انجام می دهید ولی خداوند دوست ندارد بنده اش را در میان همراهانش مشاهده کند که برای خود امتیازی قایل شده است. سپس حضرت از جا برخاستند و به جمع آوری هیزم مشغول شدند .


(بِحارُالاَنوار ، ج 73 ، ص 273 و 274)


انتخاب مسئول خرج در سفر


اِذا اِجتَمَعَ القَومُ فی سَفَرٍ فَلیَجمَعُوا نَفَقاتِهِم عِندَ اَحَدِهِم فَاِنَّهُ اَطیَبُ لِنُفُوسِهِم وَ اَحسَنُ لِاَخلاقِهِم .


پیامبر (ص): هرگاه جمعی به سفر بروند ، یک نفر را از میان خودشان به عنوان مسؤول خرج و صندوقدار قرار دهند زیرا این کار از نظر فکری ، روانی و اخلاقی برای آنان بهتر است (و از بد دلی و بدگمانی یا اختلاف و برخورد میان آنها جلوگیری می کند).


(کنز العمال ، ج 6 ، ص 711)






انتخاب تصمیم گیرنده در سفر


اِذا کانَ ثَلاثَةٌ فی سَفَرٍ فَلیُؤَمِّرُوا اَحَدَهُم .


پیامبر(ص): هرگاه جمع سه نفری با هم مسافرت کنند باید یک نفرشان را به عنوان تصمیم گیرنده معیّن نمایند .


(کنز العمال ، ج 6 ، ص 706)


همنشینی با بد کاران


اَولَی النّاسِ بِالتُّهمَةِ مَن جالَسَ اَهلَ التُّهمَةِ .


پیامبر (ص): شایسته ترین افراد به بدنامی کسی است که با افراد بد نام همراه و همنشین گردد .


(بِحارُالاَنوار ، ج 72 ، ص 90)


پرهیز از دوستی با کافر


قالَ عَلیٌّ (ع): اِنَّ رَسُولَ اللهِ کانَ یَقُولُ: مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللهِ وَ الیَومِ الآخِرِ فَلا یُواخِیَنَّ کافِراً وَ لا یُخالِطَنَّ فاجِراً .


حضرت علی (ع) می فرماید: رسول خدا (ص) همیشه می فرمود: هر کس ایمان به خدا و روز قیامت دارد نباید کافری را دوست بگیرد و یا با فردی معصیت کار مراوده داشته باشد .


(بِحارُالاَنوار ، ج 71 ، ص 197)


دفع بلاها با صدقه


اِنَّ اللهَ لا اِلهَ اِلّا هُوَ لَیَدفَعُ بِالصَّدَقَةِ الدّاءَ وَ الدُّبَیلَةَ وَ الحَرقَ وَ الغَرَقَ وَ الهَدَمَ وَ الجُنُونَ فَعَدَّ سَبعِینَ باباً مِنَ الشَّرِّ .


پیامبر (ص): خداوندِ بی شریک و نظیر به وسیلۀ صدقه دفع میکند درد ، مرض کشنده داخلی ، سوختن ، غرق شدن ، زیرِ آوار ماندن ، در چاه افتادن و دیوانه شدن را. و به این ترتیب پیامبر (ص) هفتاد نوع از شرور را شمردند (که بوسیلۀ صدقه دفع می شوند).


(میزان الحکمة ، ج 5 ، ص 321)


مذمت روزه گرفتن در سفر


صائِمُ رَمَضانَ فی السَّفَرِ کَالمُفطِرِ فی الحَضَرِ .


پیامبر اکرم (ص): کسیکه در ماه مبارک رمضان در مسافرت روزه می گیرد مانند کسی است که در ماه مبارک رمضان مسافر نیست و روزه می خورد .


(کنزالعمال ، ج 8 ، ص 503 - مشکوة المصابیح ، ص 178)


پذیرش امر خداوند


لَیسَ مِنَ البِرِّ الصِّیامُ فی السَّفَرِ فَعَلَیکُم بِرُخصَةِ اللهِ تَعالی الَّتی رَخَّصَ لَکُم فَاقبَلُوها .


پیامبر اکرم (ص): روزه گرفتن در مسافرت شایسته نیست پس بر شما باد که اجازۀ افطار را که خداوند به شما کرامت کرده است ، بپذیرید .


(کنزالعمال ، ج 8 ، ص 503 ، مشکوة المصابیح ، ص 177 ، هر دو از کتب اهل سنّت است)


بخشش خداوند نسبت به مریض و مسافر


اِنَّ اللهَ تَبارَکَ وَتَعالی تَصَدَّقَ بِاِفطارِ الصّائِمِ عَلی مَرضی اُمَّتی وَ مُسافِرِیهِم ، اَفَیُحِبُّ اَحَدُکُم اَن یَتَصَدَّقَ عَلی اَحَدٍ بِصَدَقَةٍ ثُمَّ یَظَلُّ یَرُدُّها عَلَیهِ .

پیامبر اکرم (ص): خداوند متعال نسبت به مریض ها و مسافرهای امّت من بخششی قرار داده که روزه نگیرند آیا دوست دارید اگر به کسی چیزی می بخشید مرتب رد کند؟ (یعنی شما هم نباید لطف خداوند را رد کنید) .


(کَنزُالعمال ، ج 8 ، ص 502 ، از کتب اهل سنّت)


بیزاری پیامبر (ص)


قال رسول الله : مَن صَلّی فِی السَّفَرِ اَربَعاً فَاَنا مِنهُ بَرِئٌ .


هر کس در سفر نمازهایش را چهار رکعتی بخواند من در نزد خداوند از او بیزارم .


(وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 538 و 539)


بهترین افراد امت پیامبر اسلام (ص)


خِیارُ اُمَّتی الَّذینَ اِذا سافَرُوا اَفطَرُوا وَ قَصَّرُوا .


پیامبر اکرم (ص): بهترین افراد امّتم کسانی هستند که هرگاه مسافرت می روند روزه هایشان را افطار و نمازهایشان را شکسته می خوانند (یعنی تسلیم دستور اولیای دین اند و از خودشان دین سازی ندارند ).


(وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 539)


نماز و روزه مسافر


اِنَّ اللهَ تَعالی وَضَعَ عَنِ المُسافِرِ الصَّومَ وَ شَطرَ الصَّلاةِ .


خداوند متعال روزه و مقداری از نماز را از مسافر برداشته است .


(کنز العمال ، ج 8 ، ص 503 ، از مجموعه های روایی اهل سنّت)