احادیث پیامبر اکرم (ص)

قالَ النَّبیُّ (ص) : اُطلُبُوا العِلمَ وَ لَو بِالصّینِ فَاِنَّ طَلَبَ العِلمِ فَریضَةٌ عَلی کُلِّ مُسلِمٍ . (بحار الأنوار ، ج ا ، ص 180)

در جستجوی علم باشید اگرچه مستلزم رفتن به چین باشد ؛ زیرا تحصیل علم و دانش بر هر مسلمانی واجب است .
اَلدُّنیا مَزرِعَةُ الآخِرَة . (معاد شناسی علامه حسینی ، ج 2 ، ص 221  به نقل از احیاء العلوم ، ج 4 ، ص 18)
دنیا کشتزار آخرت است .
سافِرُوا تَصِحُّوا ، سافِرُوا تَغنَمُوا . (بحار الأنوار ، ج 76 ، ص 221)

مسافرت کنید تا سالم شوید ، مسافرت کنید تا سود ببرید .

سافِرُوا تَصِحُّوا وَ تُرزَقُوا . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 701)

مسافرت کنید تا سالم شوید و روزی بدست آورید .

اِنَّ اللهَ تَعالی وَضَعَ عَنِ المُسافِرِ الصَّومَ وَ شَطرَ الصَّلاةِ . (کنز العمال ، ج 8 ، ص 503 ، از مجموعه های روایی اهل سنّت)

خداوند متعال روزه و مقداری از نماز را از مسافر برداشته است .

عَن جَعفَرٍ عَن آبائِهِ (عَلَیهِمُ السَّلام) عَن رَسُولِ اللهِ (ص) قالَ: اِنَّ اللهَ اَهدی اِلَیَّ وَ اِلی اُمَّتی هَدِیَّةً لَم یُهدِها اِلی اَحَدٍ مِنَ الاُمَمِ کَرامَةً مِنَ اللهِ لَنا قالُوا وَ ما ذاک یا رَسُولَ اللهِ ؟ قالَ: اَلاِفطارُ فِی السَّفَرِ وَ التَّقصیرُ فِی الصَّلاةِ ، فَمَن لَم یَفعَل ذلِکَ فَقَد رَدَّ عَلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ هَدِیَّتَهُ . (وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 540)

امام صادق (ع) از پدران خود و آنها از رسول خدا (ص) نقل کرده اند که خداوند متعال هدیه ای به من و امّتم کرامت فرموده که به امّتهای گذشته نداده است ، عرض کردند: آن هدیه چیست ؟ فرمود: اجازۀ افطارِ روزه و نصف شدن نماز (نمازهای چهار رکعتی) در مسافرت ، پس هر کس چنین نکند هدیۀ خداوند را رد کرده است .

خِیارُ اُمَّتی الَّذینَ اِذا سافَرُوا اَفطَرُوا وَ قَصَّرُوا . (وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 539)

بهترین افراد امّتم کسانی هستند که هرگاه مسافرت می روند روزه هایشان را افطار و نمازهایشان را شکسته می خوانند (یعنی تسلیم دستور اولیای دین اند و از خودشان دین سازی ندارند ).

قال رسول الله : مَن صَلّی فِی السَّفَرِ اَربَعاً فَاَنا مِنهُ بَرِئٌ . (وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 538 و 539)

هر کس در سفر نمازهایش را چهار رکعتی بخواند من در نزد خداوند از او بیزارم .

اِنَّ اللهَ تَبارَکَ وَتَعالی تَصَدَّقَ بِاِفطارِ الصّائِمِ عَلی مَرضی اُمَّتی وَ مُسافِرِیهِم ، اَفَیُحِبُّ اَحَدُکُم اَن یَتَصَدَّقَ عَلی اَحَدٍ بِصَدَقَةٍ ثُمَّ یَظَلُّ یَرُدُّها عَلَیهِ . (کَنزُالعمال ، ج 8 ، ص 502 ، از کتب اهل سنّت)

خداوند متعال نسبت به مریض ها و مسافرهای امّت من بخششی قرار داده که روزه نگیرند آیا دوست دارید اگر به کسی چیزی می بخشید مرتب رد کند؟ (یعنی شما هم نباید لطف خداوند را رد کنید) .

لَیسَ مِنَ البِرِّ الصِّیامُ فی السَّفَرِ فَعَلَیکُم بِرُخصَةِ اللهِ تَعالی الَّتی رَخَّصَ لَکُم فَاقبَلُوها . (کنزالعمال ، ج 8 ، ص 503 ، مشکوة المصابیح ، ص 177 ، هر دو از کتب اهل سنّت است) 

روزه گرفتن در مسافرت شایسته نیست پس بر شما باد که اجازۀ افطار را که خداوند به شما کرامت کرده است ، بپذیرید .

صائِمُ رَمَضانَ فی السَّفَرِ کَالمُفطِرِ فی الحَضَرِ . (کنزالعمال ، ج 8 ، ص 503 - کشکوة المصابیح ، ص 178)

کسیکه در ماه مبارک رمضان در مسافرت روزه می گیرد مانند کسی است که در ماه مبارک رمضان مسافر نیست و روزه می خورد .

حَقٌّ عَلَی المُسلِمِ اِذا اَرادَ سَفَراً اَن یُعلِمَ اِخوانهِ . (العروة الوثقی ، کتاب الحج ، فی آداب السفر «سادسها»)

سزاوار است انسان مسلمان هرگاه ارادۀ سفری کند برادرانِ دینی اش را مطّلع سازد .

اِنَّ اللهَ لا اِلهَ اِلّا هُوَ لَیَدفَعُ بِالصَّدَقَةِ الدّاءَ وَ الدُّبَیلَةَ وَ الحَرقَ وَ الغَرَقَ وَ الهَدَمَ وَ الجُنُونَ فَعَدَّ سَبعِینَ باباً مِنَ الشَّرِّ . (میزان الحکمة ، ج 5 ، ص 321)

خداوندِ بی شریک و نظیر به وسیلۀ صدقه دفع میکند درد ، مرض کشنده داخلی ، سوختن ، غرق شدن ، زیرِ آوار ماندن ، در چاه افتادن و دیوانه شدن را. و به این ترتیب پیامبر (ص) هفتاد نوع از شرور را شمردند (که بوسیلۀ صدقه دفع می شوند).

قالَ عَلیٌّ (ع): اِنَّ رَسُولَ اللهِ کانَ یَقُولُ: مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللهِ وَ الیَومِ الآخِرِ فَلا یُواخِیَنَّ کافِراً وَ لا یُخالِطَنَّ فاجِراً . (بِحارُالاَنوار ، ج 71 ، ص 197)

حضرت علی (ع) می فرماید: رسول خدا (ص) همیشه می فرمود: هر کس ایمان به خدا و روز قیامت دارد نباید کافری را دوست بگیرد و یا با فردی معصیت کار مراوده داشته باشد .

اَولَی النّاسِ بِالتُّهمَةِ مَن جالَسَ اَهلَ التُّهمَةِ . (بِحارُالاَنوار ، ج 72 ، ص 90)

شایسته ترین افراد به بدنامی کسی است که با افراد بد نام همراه و همنشین گردد .

اِذا کانَ ثَلاثَةٌ فی سَفَرٍ فَلیُؤَمِّرُوا اَحَدَهُم . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 706)

هرگاه جمع سه نفری با هم مسافرت کنند باید یک نفرشان را به عنوان تصمیم گیرنده معیّن نمایند .

اِذا اِجتَمَعَ القَومُ فی سَفَرٍ فَلیَجمَعُوا نَفَقاتِهِم عِندَ اَحَدِهِم فَاِنَّهُ اَطیَبُ لِنُفُوسِهِم وَ اَحسَنُ لِاَخلاقِهِم . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 711)

هرگاه جمعی به سفر بروند ، یک نفر را از میان خودشان به عنوان مسؤول خرج و صندوقدار قرار دهند زیرا این کار از نظر فکری ، روانی و اخلاقی برای آنان بهتر است (و از بد دلی و بدگمانی یا اختلاف و برخورد میان آنها جلوگیری می کند)

رُوِیَ عَنِ النَّبیِّ (ص) اَنَّهُ اَمَرَ اَصحابَهُ بِذَبحِ شاةٍ فی سَفَرٍ فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ:عَلَیَّ ذَبحُها ، وَ قالَ الآخَرُ: عَلَیَّ سَلخُها وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ قَطعُها ، وَ قالَ آخَرُ: عَلَیَّ طَبخُها ، فَقالَ رَسُولُ اللهِ (ص): عَلَیَّ اَن اَلقَطَ لَکُمُ الحَطَبَ ، فَقالُوا یا رَسُولَ اللهِ ! لا تَتعَبَنِّ بِآبائِنا وَ اُمَّهاتِنا اَنتَ ، نَحنُ نَکفیکَ ، قالَ: عَرَفتُ اَنَّکُم تَکفُونَنی ، وَ لکِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یَکرَهُ مِن عَبدِهِ اِذا کانَ مَعَ اَصحابِهِ اَن یَنفَرِدَ مِن بَینِهِم ، فَقامَ (ص) یَلقَطُ الحَطَبَ لَهُم . (بِحارُالاَنوار ، ج 73 ، ص 273 و 274)

در سفری پیامبر اکرم (ص) برای تهیه غذا دستور دادند گوسفندی را ذبح کنند ، یکی از اصحاب عرض کرد: سر بریدن گوسفند بر عهدۀ من ، شخص دیگری گفت:پوست کندن آن با من ، شخص دیگر پذیرفت تا گوشتِ آن را بپزد ، پیامبر اکرم (ص) فرمود:جمع آوری هیزم نیز بر عهدۀ من ، عرض کردند: ای رسول خدا ! پدران و مادران ما فدای شما ، خودتان را به زحمت نیندازید و کارها را به ما واگذارید ما (با کمال افتخار) انجام می دهیم ، حضرت فرمودند: من می دانم شما انجام می دهید ولی خداوند دوست ندارد بنده اش را در میان همراهانش مشاهده کند که برای خود امتیازی قایل شده است. سپس حضرت از جا برخاستند و به جمع آوری هیزم مشغول شدند .

قال رسول الله: سَیِّدُ القَومِ فی السَّفَرِ خادِمُهُم ، فَمَن سَبَقَهُم بِخِدمَةٍ لَم یَسبِقُوهُ بِعَمَلٍ اِلّا الشَّهادَةَ . (کنز العمال ، ج 6 ، ص 710)

آقای جمعی که سفر می روند کسی است که خدمتگذار آنان است ، پس هر کس از آنان پیشتاز در خدمت به بقیه باشد ، آن جمع در هیچ عملی جز شهادت در راه خداوند بر او پیشی نخواهند گرفت .